آیا روش کدینگ یا کدبندی واژه ها برای یادگیری زبان خوب است؟

استفاده از روش کدینگ واژه ها این روزها به ویژه در اینستاگرام بسیار محبوب شده. در این مطلب سعی میکنم کمی در رابطه با تاثیر این روش صحبت کنم و مزایا و معایب ان بپردازم.

کدینگ واژه یعنی چه؟

کدینگ واژه در استفاده ای که به شکل فعلی در ایران از ان استفاده می شود یعنی “ایجاد یک رابطه بین شکل صوتی واژه و یک واژه یا عبارت در زبان فارسی”. مثلا یک نمونه طنز و تاحدی جالب از این کار را بین دو واژه redeem در انگلیسی (به معنی ازاد کردن یا رها کردن) و واژه “ریدیم” در فارسی میبینم. میتوان رابطه این دو واژه را با هم به سادگی حدس زد. (البته معنی redeem بسیار گستره تر از همین معناست)

آیا کدینگ در یادگیری زبان موثر است؟

برای پاسخ به این سوال اول باید پرسید که یادگیری زبان دقیقا یعنی چه. اگر منظور از یادگیری تنها به خاطر اوردن معادل فارسی از یک واژه انگلیسی به صورت کلامی باشد، این روش را میتوان موثر دانست. اما اگر منظور از یادگیری، امکان ارتباط برقرار کردن یا استفاده از زبان به صورت روزمره باشد، کدینگ احتمالا کمک زیادی به زبان آموز نخواهد کرد.

البته باید توجه کرد که یادگیری یک زبان جدید چند مرحله کلی دارد، در مرحله اول باید با واژه های اولیه زبان به صورت اولیه آشنا شد (در این مرحله صرف یادگیری معادل فارسی هم کمک زیادی میکند) پس از ان باید شروع به یادگیری اصول اولیه گرامری و البته گسترش واژه ها کرد. کدینگ میتواند در مرحله اولیه از یادگیری زبان جدید موثر باشد. چون آشنایی با واژه های ناآشنا را ساده تر میکند.

مزایای کدینگ در چیست؟

کدینگ زبان در واقع یک نوع تفریحی سازی روند یادگیری زبان است. از این طریق فشار و خستگی ناشی از یادگیری کمتر می شود و البته برای افرادی که آشنایی قبلی با نحوه تلفظ واژه های انگلیسی ندارند. کدینگ میتواند به شکل کلی تلفظ واژه ها کمک کند.

معایب کدینگ در چیست؟

متاسفانه مشکلات کدینگ و یادگیری زبان با کدینگ به مراتبط بیش از مزایا آن است. برخی از اصلی ترین این مشکلات عبارتند از:

یادگیری نادرست تلفظ واژه ها: یکی از بزرگترین معایب روش کدینگ، آموزش واژه ها با تلفظ اشتباه است. با توجه به تلاش آموزنده برای کد کردن واژه به صورت فارسی، در بسیاری از موارد تلفظ عبارت کد شده رابطه دقیقی با تلفظ اصلی واژه ندارد و این میتواند به بدآموزی تلفظ واژه ها در زبان آموز منجر شود. برای رفع این بدآموزی زبان آموز باید زمان به مراتب بیشتری را در آینده صرف کند.

یادگیری نادرست معانی واژه ها: برای کدینگ واژه ها معمولا معنایی از واژه انتخاب میشود که با عبارت فارسی رابطه دقیقتری دارد. این معنی، معمولا معنی اصلی یا درست واژه نیست. این ممکن است باعث شود در طول استفاده از واژه ها در اینده زبان آموز بیشتر دچار اشتباه شود.

نیاز به صرف زمان برای یادگیری عبارات کد شده: یکی از معایب کدینگ این است که زبان آموز را با موضوعاتی خارج از یادگیری مستقیم واژه ها درگیر میکند. در این روش زبان آموز باید گذشته از خود واژه، کد مورد نظر را هم به خاطر بسپارد. با توجه به اینکه امکان کد کردن خوب برای همه واژه ها وجود ندارد گاهی عبارت طراحی شده برای یک کلمه هیچ رابطه معنایی با کلمه ندارد و این موضوع یادگیری کد را گاهی از خود واژه هم سختر می کند.

یادگیری واژه تنها به صورت گفتاری شنیداری: سیستم کدینگ یک سیستم گفتاری شنیداری است. در این روش هیچ تمرینی برای شکل نوشتاری واژه صورت نمیگیرد و زبان آموز هم معمولا ان را یاد نمی گیرد. این موضوع باعث اختلال در توازن یادگیری میشود به این صورت که ممکن است یک زبان اموز واژه ای را تنها وقتی میشنود بشناسد و در شکل نوشتاری نتواند ان را بخواند.

یادگیری ترجمه بدون کاربرد: روش کدینگ تمام تمرکز خود را بر روی یادگیری معادل فارسی یک واژه میگذارد. در واقعیت یادگیری معادل فارسی یک واژه یکی از ساده ترین بخش های یادگیری زبان است. بخش سخت تر و البته مهم تر یادگیری نحوه استفاده درست از واژه است که در این روش به هیچ عنوان به ان توجه نمی شود. برای این کار بهتر است حتما در زمان یادگیری واژه یک مثال را هم از استفاده ان یاد بگیرید.

نتیجه گیری

کدینگ واژه ها به خودی خود بد نیست. اما در صورتی که از این روش استفاده می کنید باید به ان بیشتر به صورت یک تفریح آموزشی نگاه کنید تا یک روش جدی برای یادگیری زبان. سعی کنید برای یادگیری سعی کنید حتما از روشهای استاندارد و تائید شده استفاده کنید. توجه داشته باشید که روش کدینگ واژه خارج از ایران تقریبا کاربردی ندارد و به نوعی من درآوردی محسوب می شود.